Dossier veilige werkvloer. Duo-leiders bij Omroep West: ‘Vier oren horen meer dan twee’
Zijn duo’s de nieuwe leiders die voor een veilige werksfeer kunnen zorgen? Bij Omroep West zijn Ivar Lingen (31) en Hans Otte (64) sinds begin dit jaar samen redactiechef. ‘Geen van beiden zijn we grote ego’s die zeggen: zo moet het. We zijn eerder dienend aan de redactie.’ Deel 3 in ons dossier ‘veilige werkvloer’ waar Villamedia deze hele week aandacht aan schenkt.
Ivar: ‘Toen ik anderhalf jaar geleden chef werd, was Hans nog verslaggever in de Bollenstreek. Ik vond het wel gek om hem leiding te geven, want hij is meer dan twee keer zo oud. Hans heeft me nog geholpen met mijn eerste grote tv-reportage toen ik begon met freelancen.’
Hans: ‘Nu heb ik als beginnende chef weer steun aan Ivar. Als ik alle ballen even hoog moet houden, ben ik er soms een kwijt. Ik leer ook veel van zijn nieuwemedia-kennis. Bij ons bedrijf wordt nu meer geswiped dan omgeroepen.’
Ivar: ‘Ik ben opgegroeid met online en socials, Hans heeft daar minder mee. Hij weet weer beter hoe een goed item in elkaar zit. Verslaggevers vragen hem eerder om naar hun reportage te komen kijken. Ik weet weer hoe je met verdiepende verhalen kunt scoren.’
Hans: ‘Ik zou Ivar omschrijven als een leidinggevende die dynamisch, modern, empathisch en enthousiasmerend is. Ik ben meer een oude rot met rust, ervaring, een groot netwerk en relativeringsvermogen.’
Ivar: ‘Ik vind Hans een mensenmens. Als hij vraagt hoe het met iemand gaat, interesseert het antwoord hem ook echt. Collega’s komen met heel persoonlijke dingen bij hem, en ook bij mij. Geen van beiden zijn we grote ego’s die zeggen: zo moet het. We zijn eerder dienend aan de redactie.’
Hans: ‘Als de gemoederen tijdens een evaluatie hoog dreigen op te lopen zet ik er meteen het ventiel op. Zeker als het gaat om mensen die er niet bij zijn. Dat gebeurt te vaak in de media: er wordt veel óver elkaar gepraat, maar niet mét elkaar. Bij de taferelen die worden beschreven in het rapport-Van Rijn kan ik me bij Omroep West niets voorstellen. Natuurlijk heeft er weleens iemand rondgelopen met te veel testosteron of geldingsdrang. Maar onder de huidige directie staat een veilige werkomgeving hoog op de prioriteitenlijst. Ik ben zelf altijd allergisch geweest voor discriminatie of intimidatie. Als ik zoiets zou merken grijp ik de foutenmaker bij de lurven. Dat geeft geen pas. Foute grappen hoor ik wel – en die maak ik zelf ook. Hij die zonder fouten is, werpe de eerste steen.’
Ivar: ‘Als ik een grapje maak en ik twijfel of het wel goed is gevallen, vraag ik later nog even of die persoon oké is. En als ik weet dat een collega niet lekker in zijn of haar vel zit, informeer ik hoe het gaat. Sinds alle ophef over DWDD ben ik me extra bewust van mijn leiderschapsstijl. Ik ben blij dat ik meerdere trainingen heb gevolgd, want er komt veel op ons af.’
Hans: ‘Binnenkort ga ik weer de hei op voor een training. Als oude vakbondstijger is een van mijn lessen dat ik een open boek wil blijven. Strubbelingen probeer ik snel aan te pakken, ook door collega’s te vragen bij zichzelf te rade te gaan: wat kan ík veranderen?’
Ivar: ‘Duo-leiderschap heeft de toekomst, ja. Je kunt veel van elkaar opsteken en je vult elkaar aan.’
Hans: ‘We verantwoorden ons tegenover elkaar en houden onszelf zo scherp. Doordat we om en om op de bok zitten, kunnen we de week daarna meer afstand nemen. Dat week-op-week-af-ritme geeft lucht in alle hectiek.’
Ivar: ‘Mensen die meer binding hebben met Hans zullen eerder iets aan hem toevertrouwen dan aan mij. Dat is prima, ook als het omgekeerd gebeurt. Wij kunnen er vervolgens iets mee doen. Vier oren horen meer dan twee. Als iets niet goed loopt valt het eerder op.’
Lees meer op Villamedia.nl.